Nabłonek migdałka podniebiennego jest nabłonkiem migdałka podniebiennego. Znajduje się on grzbietowo w nosogardle, rozciągając się na długości od około dwóch do trzech centymetrów. Posiada liczne podłużne fałdy i jest wyścielony tkanką limfoidalną. Tkanka ta jest zorganizowana we wtórne pęcherzyki limfoidalne, z obszarami międzypęcherzykowymi. Nabłonek jest glejowy i pseudostratyfikowany, ale jest on również inwazyjny dla komórek limfoidalnych, co powoduje powstawanie płatów siateczkowatego, nierogowaciałego nabłonka.
Zapraszamy do lektury artykułu, który jest owocem naszego partnerstwa z best-medestetiq.pl
Nabłonek migdałka
Migdałek jest czerwonawą, podniebienną blaszką położoną doczaszkowo od podniebienia, pomiędzy podniebieniem a gardłem. Zawiera liczne wgłębienia migdałkowe i otacza go tkanka limfoidalna. Te komórki limfoidalne są naciekane w obrębie nabłonka wyściełającego, który składa się z warstwowych komórek płaskich.
Migdałek jest narządem limfoidalnym, który zawiera limfocyty T, B i makrofagi. Limfocyty te odgrywają kluczową rolę w zwalczaniu infekcji. Stanowią pierwszą linię obrony przed patogenami, które dostają się do nosogardzieli. Migdałki zawierają również liczne grudki limfoidalne zwane kryptami. Te tkanki limfoidalne pokryte są nabłonkiem płaskim warstwowym i zawierają dużą liczbę komórek mitotycznych.
Struktura
Migdałki odgrywają kluczową rolę w odpowiedzi immunologicznej i patogenezie wielu chorób człowieka. Rola ta spowodowała duże zainteresowanie badaniami nad migdałkami. W ostatniej dekadzie opublikowano wiele prac opisujących ich cechy immunologiczne. Skupiały się one zwłaszcza na mechanizmie wychwytu antygenu. Morfologia migdałków jest jednak słabo poznana, brakuje podstawowych danych anatomicznych. Ponadto dostępne dane są fragmentaryczne i niespójne w różnych źródłach.
Migdałek jest narządem o wielu strukturach. Jednym z rodzajów migdałka jest migdałek gardłowy, który znajduje się grzbietowo w nosogardzieli. Migdałek ten ma długość około trzech do czterech centymetrów i charakteryzuje się licznymi podłużnymi fałdami. W obrębie migdałka, tkanka limfoidalna jest zorganizowana we wtórne pęcherzyki limfoidalne wokół centralnego rdzenia łącznotkankowego. Te struktury tkankowe są również wyścielone pseudostratyfikowanym nabłonkiem kolumnowym ciliated.
Funkcja
Migdałki odgrywają krytyczną rolę w odpowiedzi immunologicznej i w patogenezie kilku chorób zakaźnych. W ostatniej dekadzie wzbudziło to duże zainteresowanie immunologią migdałków. W tej dziedzinie liczne badania opisywały cechy immunologiczne migdałków, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów wychwytu antygenów. Jednak większość tych badań koncentrowała się na migdałkach podniebiennych. Wynika to częściowo z ograniczonych danych anatomicznych dotyczących innych migdałków. Dostępne dane są rozproszone w różnych źródłach, a niektóre są niespójne.
Nabłonek migdałka składa się z dwóch rodzajów nabłonków. Migdałek gardłowy jest wydatną, rurkowatą strukturą, która mierzy od trzech do czterech cm długości. Zawiera tkankę limfoidalną i posiada centralną kryptę. Wyścielony jest pseudostratyfikowanym kolumnowym nabłonkiem rzęskowym.
Charakterystyka histologiczna
Nabłonek migdałka jest tkanką o dużej zmienności. Jego lokalizacja jest inna u różnych zwierząt, a charakterystyka histologiczna danego migdałka może się znacznie różnić. Ponadto, literatura dotycząca migdałków bywa sprzeczna. Niemniej jednak, podstawowa znajomość budowy migdałków jest niezbędna w badaniach immunologicznych. Niniejsza praca będzie interesująca zarówno dla immunologów, jak i anatomów.
Nabłonek migdałka składa się z pęcherzyków limfoidalnych otoczonych szkieletem łącznotkankowym. W pęcherzykach limfatycznych znajdują się centra germinalne, z których migrują limfocyty. Ponadto migdałek wyścielony jest nabłonkiem płaskim warstwowym. Tkanka limfoidalna w migdałku przypomina tkankę z płatów Peyera i wyrostka robaczkowego.
Objawy
Wyściółka migdałków bierze udział w nadzorze immunologicznym, umożliwiając im produkcję przeciwciał przeciwko obcym substancjom. W stanie zapalnym migdałki mogą powodować ból gardła i pogrubienie głosu. Jeśli migdałki nie mogą być usunięte w sposób naturalny, lekarz może wykonać ich usunięcie chirurgiczne.
Migdałki są tkanką limfoidalną przylegającą do błony śluzowej i zawierają makrofagi, limfocyty T i komórki B. Komórki te odgrywają istotną rolę w zwalczaniu infekcji, stanowiąc pierwszą linię obrony przed patogenami dostającymi się do nosogardzieli i gardła. W związku z tym migdałki odgrywają ważną rolę w zapobieganiu i leczeniu wielu chorób. Ponadto w migdałkach znajdują się liczne grudki limfoidalne, zwane migdałkiem językowym, które powodują nieregularny wygląd tylnej części języka. Ta tkanka limfoidalna jest pokryta warstwowym nierogowaciejącym nabłonkiem płaskim.
Patologia
Migdałki pokryte są warstwowym nabłonkiem płaskim. Jest on naciekany przez limfocyty. Pod nabłonkiem znajdują się pęcherzyki limfoidalne. Te pęcherzyki limfoidalne mogą być pierwotne lub wtórne. Pierwotne pęcherzyki limfoidalne występują jako jednorodne masy złożone z małych limfocytów i komórek B o ciemnym zabarwieniu. Wtórne pęcherzyki limfoidalne mają jaśniejsze centra germinalne i strefę płaszcza. Zawierają one komórki B pamięci i spoczynkowe komórki B.
Patologia nabłonka migdałka to nauka o chorobach dotykających migdałka i pęcherzyków migdałkowych. Choroby migdałków charakteryzują się postępującymi, bezobjawowymi objawami oraz wysokim odsetkiem nawrotów. Na migdałek mogą wpływać różne stany chorobowe, w tym infekcje i choroby zapalne.
Podobne tematy