Lasery diodowe mogą być stosowane w leczeniu raka skóry. Lasery te pracują na długości fali 980 nm, więc nie powodują żadnych efektów termicznych na otaczające tkanki. Ponadto, są one ogólnie bezpieczne. Badania z użyciem lasera diodowego 980 nm wykazały, że mogą one zapobiegać rozwojowi raka skóry u chomików.
Lasery na podczerwień są szeroko niszczące
Amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) wymaga, aby większość produktów laserowych zawierała etykietę ostrzegawczą o zagrożeniach związanych z promieniowaniem laserowym. Etykieta musi ostrzegać, że laser może powodować raka oraz podawać jego moc wyjściową i klasę zagrożenia. Konsumenckie produkty laserowe zazwyczaj należą do klas I, II i IIIa, natomiast lasery profesjonalne mogą należeć do klas IIIb i IV.
Różne badania wykazały, że ekspozycja na promienie laserowe może powodować efekty fotochemiczne w różnych tkankach. Zakres uszkodzeń zależy od długości fali zastosowanego lasera. Laser o dużej mocy może spowodować uszkodzenia, gdy wiązka zostanie odbita od innego obiektu, a ekspozycja wewnątrz wiązki może spowodować uszkodzenia oka lub skóry.
FDA reguluje zarówno medyczne, jak i niemedyczne produkty laserowe. Ma ona prawo do przeprowadzania inspekcji producentów i może testować lub wycofywać wadliwe produkty. Ma również prawo do inspekcji pokazów światła laserowego i może wymagać, aby producenci informowali agencję przed rozpoczęciem pokazu.
Lasery na podczerwień są bezpieczniejsze niż lasery diodowe
W porównaniu z ich widzialnymi odpowiednikami, lasery na podczerwień są mniej szkodliwe dla ludzkiego ciała, zwłaszcza w porównaniu z laserami diodowymi. Mają one również niższe poziomy mocy, co oznacza, że mogą być stosowane bezpiecznie i efektywnie, a długość ich fali emisyjnej wynosi od 750 do prawie 900 nanometrów. Stanowią one jednak pewne zagrożenie dla oczu. Chociaż moc lasera podczerwonego jest stosunkowo niska, może on jednak uszkodzić ludzkie oko po krótkim czasie ekspozycji, dlatego dobrym pomysłem są okulary ochronne.
Normy bezpieczeństwa dla laserów zostały opracowane przez American National Standards Institute. Najbardziej rozpowszechnioną serią jest seria Z136, która jest podstawą większości przepisów technicznych stanowych oraz Occupational Safety and Health Administration. Od 1976 roku wszystkie produkty laserowe sprzedawane w USA muszą spełniać tę normę. Te produkty laserowe muszą być oznakowane klasą i certyfikatem producenta.
Chociaż lasery diodowe są mniej szkodliwe dla organizmu ludzkiego niż lasery na podczerwień, to nadal muszą być używane z odpowiednią ochroną oczu. Stosowanie okularów ochronnych z filtrem jest koniecznością, zwłaszcza w przypadku korzystania z wiązki o dużej mocy.
Lasery bliskiej podczerwieni emitują światło o długości fali od 700 do 1400 nanometrów. Fale te łatwiej przechodzą przez oko i można je skupić na siatkówce. Jednak pojedynczy mikrosekundowy impuls może trwale uszkodzić oko. Odległość lasera od oka i długość fali światła określają potencjalne zagrożenie dla siatkówki.
Chociaż lasery diodowe są mniej szkodliwe niż lasery na podczerwień, potrzeba więcej badań, aby ocenić bezpieczeństwo tych laserów do użytku klinicznego. Konieczne są dalsze badania w celu określenia sposobu kontaktu końcówki lasera diodowego z tkankami jamy ustnej. Kiedy końcówka lasera styka się z tkankami jamy ustnej, gromadzą się na niej zanieczyszczenia. Odpadki te będą absorbować energię lasera i podgrzewać końcówkę. Zwęglona końcówka będzie dalej absorbować fotony podczerwieni, co w końcu doprowadzi do wtórnej emisji energii.
Laser aleksandrytowy nie używa balsamu Zabiegi laserem aleksandrytowym wykorzystują kryształ aleksandrytu jako źródło lasera, powodując, że wiązka o wysokiej energii uszkadza mieszek włosowy. Te zabiegi laserowe mogą być wykonywane na twarzy, szyi, linii bikini, plecach i pod pachami. Leczenie laserem aleksandrytowym może powodować pewne skutki uboczne, w tym zaczerwienienie i obrzęk. Może wystąpić krwawienie, ale ustąpi ono po zabiegu.
Zabiegi laserem aleksandrytowym są odpowiednie dla skóry o kolorze od jasnego do średniego brązu. Podczas gdy są nieskuteczne w przypadku włosów o jasnym kolorze, są bardzo skuteczne w przypadku włosów o ciemniejszych odcieniach. Są szczególnie skuteczne dla osób z ciemnymi włosami typu Fitzpatricka od I do III i IV. Ustawienia stosowane przy tym zabiegu laserowym to zazwyczaj dwie do dwudziestu milisekund, przy fluencji od 10 do 40 J/cm2. Lasery aleksandrytowe są skuteczne w niszczeniu melaniny, która jest składnikiem pigmentu skóry.
Chociaż nie są znane zagrożenia nowotworowe związane z zabiegami laserem aleksandrytowym, istnieją pewne zagrożenia związane z procedurą. Według najnowszych badań, w badaniu przeprowadzonym przez dr Chuanga i współpracowników stwierdzono, że zarówno ablacyjne, jak i nieablacyjne zabiegi laserowe emitują pióropusze zawierające cząstki krwi, cząstki HIV i żywe bakterie. Zabiegi laserem nieablacyjnym nie są tak ryzykowne, ale wiążą się z dodatkowym ryzykiem.
Zabiegi laserem aleksandrytowym są bezpieczne, ale substancje chemiczne obecne w pióropuszu z zabiegów laserem aleksandrytowym są związane z kilkoma formami raka. W szczególności benzen został powiązany z nowotworami złośliwymi płuc i urotelialnymi. Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych ustaliła maksymalny dopuszczalny poziom benzenu na pięć części na miliard, a celem jest osiągnięcie zerowego poziomu części na miliard. Nie ma jednak przepisów dotyczących zawartości każdej substancji chemicznej obecnej w smudze lasera. To sprawia, że trudno jest określić, czy cząstki stałe w pióropuszu przekroczyły próg bezpieczeństwa.
Laser aleksandrytowy wykorzystuje laser diodowy do leczenia nieczerniakowego raka skóry
Lasery aleksandrytowe są jednym z rodzajów laserów stosowanych w leczeniu raka skóry. Działają one poprzez ukierunkowanie na melaninę, rodzaj pigmentu występującego w skórze, w celu jego wyeliminowania. Zabieg ten jest również skuteczny w usuwaniu tatuaży. Lasery aleksandrytowe wykorzystują impulsy o szerokości od dwóch do 40 milisekund. Ta większa szerokość impulsu może chronić skórę poprzez zmniejszenie pigmentacji i rumienia po zabiegu.
Lasery aleksandrytowe są również wykorzystywane do usuwania włosów. Ogólnie rzecz biorąc, ich długość fali jest podobna do laserów diodowych dla typów skóry od I do IV i są one mniej bolesne niż systemy Nd:YAG. Długość fali lasera jest kluczowym czynnikiem określającym jego skuteczność, a także szansę na powikłania. Z tego powodu ważne jest, aby wybrać odpowiedni laser dla danego typu skóry i rodzaju nowotworu.
Lasery aleksandrytowe działają poprzez emitowanie wysokoenergetycznych fal światła. Światło to wytwarza ciepło, które niszczy chore komórki. Długość fali mierzona jest w nanometrach (nm). Długość fali lasera aleksandrytowego wynosi około 1450 nm.
Zabieg ten jest szczególnie skuteczny u osób o ciemniejszej skórze. Można nim leczyć zarówno melaninę pęcherzykową, jak i naskórkową. Zabieg ten jest jednak mniej skuteczny w przypadku jaśniejszych i delikatniejszych typów skóry. Ważne jest, aby obserwować pacjentów po zabiegu, aby upewnić się, że reagują oni na leczenie.
Oprócz leczenia raka skóry, laser aleksandrytowy może pomóc w redukcji blizn. W badaniach klinicznych zabieg ten poprawia kolor, grubość, elastyczność i powierzchnię blizn. Po zabiegu poprawiły się również wyniki pacjentów w skali POSAS.
Laser aleksandrytowy do ablacji prostaty
Laser aleksandrytowy stosowany do ablacji prostaty nie ma znanych czynników rakotwórczych. Oznacza to, że jest to bezpieczna i skuteczna opcja leczenia dla pacjentów z rakiem prostaty. Zabieg polega na precyzyjnym zlokalizowaniu tkanki nowotworowej za pomocą lasera i aktywowaniu go przy poziomie mocy bezpiecznym dla organizmu. Pacjenci zazwyczaj przechodzą jedną ablację, trwającą od 60 do 120 sekund. Moc lasera waha się od sześciu do 25 watów. Po zabiegu wykonuje się powtórne obrazowanie po 30-60 sekundach od zakończenia działania lasera, co pozwala na wizualne potwierdzenie, że prostata powróciła do normalnej temperatury.
Procedura ta stanowiła duży przełom w leczeniu raka gruczołu krokowego. Jej sukces przypisuje się temu, że rak prostaty jest stosunkowo miękki i dlatego nadaje się do ablacji za pomocą tego lasera. Ponadto tkanka gruczołu krokowego nie ma nadmiernej naczyniowości, co oznacza, że laser może tworzyć przewidywalne strefy ablacji przy minimalnych zmianach w otaczających tkankach. Ponadto technika ta jest kompatybilna z rezonansem magnetycznym, co daje jej wyraźną przewagę w zakresie obrazowania nad innymi formami ablacji laserowej. Obrazowanie to umożliwia lekarzowi uwidocznienie obszaru leczenia z dobrym kontrastem. Pomaga to w planowaniu, a także umożliwia uzyskanie informacji zwrotnej w czasie rzeczywistym podczas zabiegu.
Pacjenci, którzy poddali się temu zabiegowi, powinni regularnie wykonywać badania kontrolne. Ogólnie rzecz biorąc, wizyty kontrolne będą zaplanowane co trzy do sześciu miesięcy. Z czasem odstępy te mogą się zwiększyć. Ponadto, pacjenci będą musieli poddać się powtórnemu badaniu MRI prostaty oraz badaniu stężenia PSA. Jeśli poziom PSA lub wielkość guza wzrośnie, ważne jest, aby wykonać biopsję prostaty.
Lasery aleksandrytowe dostarczają energię termiczną, która może zmieniać wpływ na tkankę. Energia termiczna o niskiej gęstości może wywoływać koagulację tkanki, co jest przydatne do debulkingu. I odwrotnie, energia termiczna o dużej gęstości powoduje martwicę koagulacyjną tkanki, która jest wysoce destrukcyjna i może uszkodzić otaczające tkanki.
Podobne tematy